5
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
861
Okunma
tavan arası serinliğinde
uyanıyor kelimeler
bir hayalin çarpanı
bölünmüyor tutku imkansızlarına
sayfalar ise
tenhaya çekilen hazineler gibi eğik
sır çatlatıyor sabırlar
tutuşup kendi uçlarında binlerce harf
bir ıslığın küskün rüzgarı oluyor aşk
öyle ki
kederlerinin çatlamış dudakları
uçuşuyor kendi duvarında
yüreğin nefessiz çırpınışları
ağır hasrete gebe alfabe gibi
ellerindeki loş tümceler
sarıyor görülemeyen ahların gölgelerini
işte o an
konuşmaz oluyor
hissi istiflediğim gelecek
yüzümde o mavi gözlerinin nemi ağlarken
....
5.0
100% (5)