hayrettin taylan



hüznünde yalancı emarelerin emir suyundayım
sorgusuz, dalgaların aşk köpüklerinde beyazlanır adın
değiştikçe zaman ,değişiyorum sularına
heceli uykularda uyarılıyorum hadlerime
aydınlık yarınların yarinde yakılıyor tutkularım
çürük kementlerle örüşük terk edilmişlikleri ilençliyorum
ıslanmış enlerimizde engin bir şafak açar bülbül halime
dumanı içimde işlenen sevdalarla güllerine uçuyorum
ezik çiçeklerin meyve güleçlerinde auralarım simlenir sana
kaybederim rengimi
ararım aramayı
beni bulur rengin

içimde kurşunların ödev yapar
seni benden vurur gitmeler
Kılavuzsuz bir iz çizer yaralarımı
Haritasız ,isimsiz sızlanışım dağ olur,ağ olur
Küskün yellerim aşkın öz dudaklarını yalar,
Benden gidişlerin ışıksız sofalarına resmin asılır
Ulaşılmamış yalnızlıkların albümlerinde senli bir şarkı çalınır


Pleybek yaptığın son bakışlarında adın çalar hüzünlerimde
tırnak aralarına alınmış alınganlığın ,bam telim olur
Isırgan yakarışların dilinde dil döker gelişin
Baygın sözcükler zemherisinde çiylerim tüner çiğlerime
Ciğerim yanar takvimlerine
Bugün beni yırt sıcak mevsimlerden
umutlar akla,akla kara arasındaki Kaflarımda
sayısız yıldızların akıştığı aşkın samanyolunda
yoldan öte yolları yıldız eyle,aşkta öte aşkları ışık eyle
pleybek yaptığın gözyaşı gecesindeyim
seni söylüyorum seni özlendiğim senden
alkışlar başlıyor ta içimden
İstiyorum ta içimden