Ben yokluk nefesine varlığını katarım;
İster deli de bana, istersen aklı sersem…
Hayâlinden habersiz gecelere çatarım;
Kendimden değil korkum, ya seni kaybedersem!..
İster deli de bana, istersen aklı sersem…

‘Kim o?’, diye koştuğun kapılardan seslenen;
Benim işte, benim ben!.. Düşüne düşman olan…
Adı batsın hasretin, özlemlerle beslenen;
Gece yatan benimle, sonrası pişman olan…
Benim işte benim ben!.. Düşüne düşman olan…

Hep parçalı bulutlar saklanır gözlerimde;
Aklıma geldiğinde, olur olmaz dökülen…
Bir duysan çığlığımı, sen varsın sözlerimde;
…Ve kalbimdir her gece sol yanından sökülen;
Aklıma geldiğinde, olur olmaz dökülen…

Ben senin gözlerinde dünü verdim toprağa;
Bugünüme yeminli, yarınımı haczeden…
İsmini verdim sonra, çiçeklere, yaprağa;
Söyle, kimdi yüzüstü bırakıp bizi giden!?
Bugünüme yeminli, yarınımı haczeden…

Yok, böyle olmamalı sevdaların yasası;
Ağlıyor için için, baktığım tüm resimler…
Her gece kurulur mu keyfe-keder masası;
Dilimize, selâmsız gelip-giden isimler;
Ağlıyor için için, baktığım tüm resimler…

Ali ALTINLI – 01/01/2013
Saat: 23:19