Yanıyorum aşkınla, şomine’mi yakmadım,
Kuytudaki kulübem, hâlâ seni bekliyor.
Sen oldun gönül yaram, şifasına bakmadım,
Kalbim yine seninle, zan etme ki tekliyor.

Kalbim yine seninle, zan etme ki tekliyor,
Her gün umutlarıma, yeni umut ekliyor,
Seninle doğdu gönül, bak artık emekliyor,
Çocukca duygularla, kollarını açarak.

Çocukça duygularala, kollarını açarak,
Can buldu cananı , yad ellerden kaçarak,
Gönlümü sana verdim, sırlarımı saçarak,
Haram değil sevgilim, helalindir her varım.

Haram değil sevgilim, helalindir her varım,
Ben ki vuslattan değil, hicranınla bi-zar’ım,
Gönül denen hazine, bilki en büyük kârım,
Ve de sensin inan ki, bütün ömür sermayem.

Ve de sensin inan ki, bütün ömür sermayem,
O sende ki gayeye, inan meftundur gayem,
Maziye muhtaç değil benim gönül hikayem,
Hayatı bilmiyormuşum, daha yeni başladım.

Hayatı bilmiyormuşum, daha yeni başladım,
Melekler var hanemde, şeytanları taşladım,
Aşkının ateşinde, yüreğimi haşladım,
Kebap olup kavrulsun, sana Ümran diyerek.

Kebapp olup kavrulsun sana Ümran diyerek,
Süsledim ki sofranı, gelinlikler giyerek,
Nice adak adadım, yaralıma diyerek,
Hayvan kurban olur da, bir can kurban olmaz mı?

Ümran Çetin