Duyar mı ki kalpsiz duyguların
Sevini bilmem
Naçar kalmışlığın döşün de kalınca
Sesler türerken
İçin içinden hükmünce
Yeknesak bakışlar pür hışımlıdır
Ter dökümünde

Gel derse bir gönül
Görkemli mi olması mutlak gereklidir
Gariban ruhlar sızım sızım sızlarken
Hiç nedir
Sen bilir misin
Onda ne cevherler çağlar
Göz alışmış sultan kaftanına
Bir soyunursa
O ya
Çarpıklıkları çıkar sonra ortaya
Görünen köy kılavuz istemese de
Ya serap olursa tüm umutlar

De bakim kendi çirkin gözümün güzel gördüğü
Sen de ben olmazsam
Bende sen
Neye yararsın ki
Uç bakalım
Kuyruksuz uçurtmalar da
Toprak seni bekler
Tepe üstü düşüşler de

Tutuşan pak bir gönülde ısınmak varken
İşin ne senin geçici hevesler de
Dağda yücedir ama
Bir ucundan tutup kırpılır
Gönül de has padişahlık varken
Düşersin bir hayırsız peşine
Bil ki seven sevdiğinin sonsuza dek kuludur

Gün gelir bel kırılır
On para etmez artık o güzellikler
Elinden tutanın da olmaz diz hepten bükülür
Gönlü yüce bir eşin olmazsa
Ne saraylar
Ne de para kasaları ısıtır
Buz tutan yüreğini
Bir garipçe seven aşkın olmazsa…




(29.12.2012) AZAP…