Atalarımızın sözleri, ibrettir her an bize,
Menfaatçi insanlar, bilse de gelmez dize,
Yaşanılan var iken, gerek var mı ki söze,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Dilin kemiğinin, olmadığını bilirdik,
Aile bağımız iyi, olmasa da yürürdük ,
Gülün yaprağının, solmadığını görürdük,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Dillerin dönmedik, yönü bile kalmadı,
Süngerledim üstünü, dünü bile kalmadı,
Kazık çakacakların, günü bile kalmadı,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Şeytan baksın dedim ,ne menem yüzünüze,
İtibar edilmez artık , bir kelam sözünüze,
Başkasında aradığınız, çöp batsın gözünüze,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Hep bir olup ta, gönül gözüne girseler,
Affı mahsusa ya , başlarını serseler,
İstemem onlarla, cenneti de verseler,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Yok iken kapanmadı, gidiş geliş hattınız,
Allah versin olsun, söz misali bahtınız,
Benden uzak kalsın, tek isteğim sathınız,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Olacağını bilseydim, bulurdum aranızı,
Okutmayın bana, yunulmaz karanızı,
Gelinde vereyim, yediğim paranızı,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Bir iki hesap değil, cümleden sayınızı,
Dünya malından aldınız, hepiniz payınızı,
Bundan sonra içenin, bir bardak çayınızı,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Ne yaptım ki demekten, bu aklımı yordunuz,
Bunca sene bekledim, içimde hep kordunuz,
Yedirdiğiniz lokmanın, hesabını sordunuz,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Ağlamaktan eridi, gözümün yağı,
Sırt sırta durur, gönlümün dağı,
Ana, bacı, kardeştir, aile bağı,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Coşkun’un saçlarının, karası da kır olsun,
Gönül ile vicdanın, arasında sur olsun,
En azından bundan, sonrası da sır olsun,
Öküz öldü ortaklık, kalmadı artık...

Belki sizce oturduğumuz, dalları kestik,
Rüzgar olduk boşuna, gürleyip estik,
Bizde yaşatılan, her andan bezdik,
Öküz öldü ortaklık, kalmasın artık,
Bitkisel bu canı Azrail, almasın artık...


Coşkun Çalışkan