Aklanmaz artık bu sevda.
Can/ım dedikleri alınca sevenin canını!
Defnedesim var kendimi, hiç gidemediğimiz uzaklara.

Özür dilerim sevgili.
Öyle bir kaç saatle kıyaslanamazdı benim sevdam.
Ömrüme adardım seni.

Bir sürü alışkanlıkla dolduruyorum senden kalan boşlukları.
cebime bir sürü hatıra, bitmeyen bir aşktan kalan acı gözyaşları.
Seni yazmak zorunda değildim böyle sitemli.
Sen ittin beni asıp kestiğim mısralara.
Oysa ben bir katil değilim,
Öldürdüm seni her satırda.

Kokun genzimde dolanan bir hasret rüzgarıyke.
Senaryosunu yazdığın bir aşkın son sahnesinde unutuyorum tüm ezberlerimi.
Başardın artık!
Ellerinle gömdüğün bu adamın ardından yaktığın.
Yalan ağıtları sustur artık!


Şimdi sana Dur Gitme’mi? demeliyim..
Yolun açık olsunmu?


Dur Gitme!!!
Bensiz gittiğin hiç bir yolun açık olmasın.
Aldırma sitemkar sözlerimi.
Batır yüreğine beni.
Her sızıda bir kez daha anla benden öte sevilemeyeceğini

Gideceksen eğer,
Unuttur kendini bana öyle git.
Korkma ah etmem arkandan gideceksen.
Gitmeye kararlı olanın önünde kim durabilirki!

Oysa eskiden saçların dalgalanırdı mısralarımda.
Şimdi nasırlı ellerimde, öfkeyle karışık sana akıyor satırlarım.
Sana bakarken, adınla şahadet getiriyor parmaklarım.
Oysa, usta bir şair değildim zaten terk edilmiş sevdaların...