Bir hain kuruttu gonca gülümü
Susturdu dilimi, kırdı belimi..
Savurdum yellere kendi külümü
Gönül yangınında söndüm de geldim.

Nice art niyetli sahte dost varmış
Kötülük kiminin ruhunu sarmış
Dostuna iftira bile atarmış
Özünü bilmeden kandım da geldim.

İnsan olan masum cana saldırmaz
Yürür gider kervan puşta aldırmaz
Her yılanın zehri beni öldürmez
Ekmeği zehire bandım da geldim.

Nefret gemisinin dibini deldim
Sevdim insanları, kardeşim bildim
Sarıldım onlara aşkla yüceldim
Sevgi makamından indim de geldim.

Bir dostun aşkıyla ben yana idim
Sözün gizlisinde bir mâna idim
Aşkın denizinde fırtına idim
Canlar bağışladım, dindim de geldim.

Acılar takılmış nefretin çengel
Yeter artık kibir atından in gel.
Nefsim rakibimdi, önümde engel
Yıktım o rakibi yendim de geldim.

Sıcak sarılacak bir dost özledim
Seni adım adım yakın izledim
Harlanmış yangını kalpte gizledim
Ruhum alevlendi yandım da geldim.

Cumali bu aşkla doldum çağladım
Yüreğimden geldi yazdım, söyledim
Serimi yoluna kurban eyledim
Özümü meydana sundum da geldim.

Cumali Cumalioğlu
02.12.2012 -10:40