Öyle bir zamana geldi ki dünya.
Kadın belli değil, er belli değil.
Cehalet kapladı, çağdaştık güya.
Hayır, belli değil, şer belli değil.

Bilmem demek ayıp, cahil sanırlar.
Vara, yoğa konuş âlim tanırlar.
Dünya çok küçüldü kalktı sınırlar.
Temiz belli değil, kir belli değil.

Başkası çalışsın sen para kazan.
Parayı buldukça şımartıp azan,
Sözüne dikkat et ey şiir yazan.
Kıymet belli değil, hor belli değil.

Nefsine köledir şeytana yaver.
Nura karşı durur karanlık sever.
Fırsatını bulsa garibi döver.
Kolay belli değil, zor belli değil.

Zamanın insanı bozdu zamanı.
Dünyalık önemli neyler imanı.
Camide kapalı HAKK’ın fermanı.
Açık belli değil, sır belli değil.

Birazda tefekkür gerekli kula,
Şuursuz akılda itibar pula,
Azgınlaşan insan gelmiyor yola.
Işık belli değil, nur belli değil.

Gidenlere bakıp ibret almalı.
Amel defterine sevap dolmalı.
Kulluk şuuruyla secde kılmalı.
Yokluk belli değil, var belli değil.

Her şeyden önce bir saygı gerekli,
Sevgi, gönüllerde açsın sürekli.
Sözüm kendimedir yağmur yürekli.
Yâd el belli değil, yar belli değil.

Kalbi sevindiren sözün hasını,
Çekerim kaç yıldır gurbet yasını.
Sildim yüreğimden nefret pasını.
Köle belli değil, hür belli değil.

09/04/2011 Yaşar TAŞKESEN