Gazel oldum yellere
Yârim gitme ellere
Uzat sen bana yârim
Kına yakam ellere

Yârin hilal kaşına
Tuz olayım aşına
Bana uyuz ol yârim
Gel kaşına kaşına

Yârim yapıyor gurur
Sözleriyle hep vurur
Yâr yolunda ağlarım
Göz pınarlarım kurur

Yâr hep girer düşüme
Beli gider hoşuma
Bir gün kapımı çalsa
Başın koysa döşüme

Yârime ulaşsaydım
Beraber dolaşsaydım
Yârimle ekmek yapıp
Hamura bulaşsaydım

Kız etsen bana eşlik
Gönlümde olsa hoşluk
Sen yalnızsın ben yalnız
Bitsin artık bu boşluk

Her gün görürüm serap
Benim hâlim çok harap
Yâr yanımda olmadan
Saza vurmuyor mızrap

Onsuz karın doyar mı
Yâr sözümü duyar mı
Onun aklı başında
Kem sözlere uyar mı

Onu sevdim seveli
Sevmem başka güzeli
Kurudum çiroz oldum
Ben bu derde düşeli

Hani kız gelecektin
Gözyaşım silecektin
Saçlarımı okşayıp
Kıymetim bilecektin

Param yoktu yarışa
Kaynanayla barışa
Sırtımda taş taşıdım
Ulaştım ben varışa

İzin versin yasalar
Bitsin artık tasalar
Avucunu yalasın
Taş koyan yarasalar

Kız bana olsan harem
Ben sana gülüm derem
Gel nikahı kıyalım
Kapansın artık yârem

İçim sığmaz içime
Hayranım o biçime
Yârim bir bal şerbeti
Doyulur mu içime

Yârim yer abur cubur
İşimiz takır tukur
Yârim bana varsa da
Oynasam şakır şukur

Ekin ektim tarlaya
Toprağı yaya yaya
Onun evi uzakta
Nasıl gideyim yaya

Benim yârim şen şakrak
Kafamsa allak bullak
Dünyaya doymayanı
Doyurur kara toprak

Yârim takar tasmayı
Tâlim eder susmayı
Kılıbık oldum çıktım
Beceremem esmeyi

Yârim bilir dozunu
İyi oynar kozunu
Bir laf atan olursa
Silkeler o tozunu

Onda çil de var ben de
Öldüm o bene ben de
Yârime ben yakışır
Oldum o bene bende

Yıkar mısın bulaşık
Olsam sana kul aşık
Nasıl göreyim seni
Yolunuz çok dolaşık

Yârim giyer beyazlı
Havaları ayazlı
Gel yârim meşk edelim
Hem manili hem sazlı

Kaynana ver kızını
Alayım ben hızımı
Bu kız dünyalı değil
Acep peri kızı mı

Adnan ÜNAL "ö.ç.m"