Sen bütün yaprakları köle sanırken
Zaman geldi yaprak daldan ayrıldı.
Yücesinde ruhunu görmedin mi dağların
Yaz geldi de kar zirveden ayrıldı.

Gül, dalında mağrur mağrur bakarken
Ayaz geldi gül topraktan ayrıldı.
Bülbüllerin seranadı ortalığı yakarken
Kış geldi de bülbül güle ağladı.

Nereden bileceksin rüyanın gerçeğini
Gece oldu ruh bedenden ayrıldı.
Her şey silinip de kaybolurken ufukta
Mor bulutlar yıldızları aradı.

Pembece bir aydınlık, yağarken usul usul
Dalga küstü denize,köpüğünden ayrıldı.
Sallanırken bir mendil limanın buğusunda
Hüzün sardı ,gözler yaşı bıraktı .

Gizli bir geçitde rüzgar kokulu şiir
Düş biterken kayboldu ,çıkışı bulamadı.
Yıkanırken gül suyunun sabrında
Uçtu gitti hayaller,dil sözcükten ayrıldı.

Yaşam yeşerirken gerçeğin büyüsünde
Bilinmezler hep yollardan ayrıldı.
Kim hayra yoracak bu çapraz düşleri
Hayatın anlamı da ,yalanlardan sıyrıldı.

Yüksel Beyocaktan.