Kırmızı;
İlk pabuçlarımın rengiydi hatırladığım kadarıyla
Bir maaşla geçinirken zar zor alınan
Kıyafetlerimin de rengiydi
Ayrı bir bağımlılığım vardır o sebeple
Bu gün olmuş ateşin rengiyle beraberiz hala
Ne o benden, nede ben ondan ayrılabiliriz…

Siyah;
En baştan sabıkalı olsa da
Yas, karamsarlığı ifade etse de
Hile yapmak karakteridir
Asil renktir aslında
Bin bir ayıbı örtbas eder
Yumunca gözlerini, siyahların içinde bulursun kendini
Kendi ekseninde renk oyunlarıyla bütünleşiriz…

Yeşil ve kahverengi;
Doğayla bağdaşır
İçine baharda açan çiçeklerin rengi dağılır
Yüreği güzel olanlarda bayram havası estirir
Renk panayırında gözlerin cümbüşü ise bambaşkadır
Aç ruhun doyar, bedenin canlanır
Hayata bakış açısı değişir, özdeşleşiriz…

Mavi;
Onu nasıl anlatmalı ki
Her tonu ayrı bir huzur
Yakalarsan o huzuru değme keyfine
Sahil kenarında maviliği izler gözlerin
Gökyüzü paralel eşlik eder
Ufkuna baktığında kesiştiği nokta en güzel olduğu renkte
Özgürlüğün özgürce yaşandığı mekândır
Mavinin o tonu olmak istediğimiz yerdir
Umudun, özgürlüğün kesiştiği nokta
Gözlerimizden ılık ılık akarken yüreğimize
Ulaştırdığı mutlulukla sözleşiriz…

Beyaz;
İlkokul sırasında tanıştım kendisiyle
Kirletmemeye, silgi kullanmamaya özen gösterir,
En güzel el yazımla doldurmak isterdim
Asla kıvrılmazdı kenarları
Tertemiz olmalıydı beyaz sayfam…

Yaşamda bir beyaz sayfaydı aslında
Ne kadar korumaya çalışsan da
Uzanan çamurlu ellerin lekesi kaldıkça
Küçük bir kayık yapıp enginlere salınırken
Yeni bir beyaz sayfa daha açılırdı umutla
Aynı hataların tekrarlanmaması amacıyla
Koruma altına alarak ruhumuzla birleştiririz…


15.12.2012___Seher_Yeli