Gözlerin ruhumu ısırır canım
Dokundum gölgene dokundum yarım
Bahar gülü gibi kaynıyor kanım
Vazgeçmem gölgenden vazgeçmem yarım

Canımın neşesi damarımda kan
Gözlerinden bana veriyorsun can
Yüreğin dilimde ateşinde yan
Gidemem gölgenden gidemem yarım

Gözüm senden gayrı görse kör olsun
Aşkımız bir tanem yansın kül olsun
Dokunduğun her yer bitsin gül olsun
Çıkamam gölgenden çıkamam yarım

Dünyalar yarattın aldın götürdün
Kendini özlettin daldın oturdun
Gizim alemini saldın yatırdın
Tutundum gölgenden tutundum yarım

Senle tükeneyim senle yiteyim
Olmadığın yerde nerde biteyim
Ayrılırsan benden nasıl tüteyim
Bırakmam gölgenden bırakmam yarım

Gölgeler çevreye ışık saçarmış
Kış hazan demeden çiçek açarmış
Maşuk aşk elinden çabuk kaçarmış
Kaçamam gölgenden kaçamam yarım

Nasıl sevdim seni bir bilebilsen
Göz yaşın akarken bir silebilsen
Eş olup benimle bir gülebilsen
Terketmem gölgenden terketmem yarım..

Hüseyin Kara 154.12.20.12 Çayeli