ben seninle aşk denen tatlı bir derde düştüm
yokluğunda temmuz güneş’inde bile üşüdüm
anladım ki ben sensiz gerçekten bir hiçim
haydi tut ellerimi sensiz korkuyorum ürperiyor içim
sen gülünce bahar rengarenk açar benim dünyama
çiçekler mis gibi kokar gülümser dururlar sevdama
aşkın günden güne hava katıyor inan ki havama
ben senden önce şiirsever sade bir kuldum
seni sevince sevgi dolu duygu yüklü bir şair oldum
düşlerimde bir gece bile olsa da gelmediysen eğer
o gece hazan düşmüş bir gül bir karanfil gibi soldum
ne de mutluyum ki ben kainatın en şanslı insanıyım
seni sevdim seveli adeta sen oldum seninle doldum
işte böyle sisli puslu bir havada başladı sana aşkım
sen benim hem kadınımsın hem gönül sızımsın hem de canım
hep senli renkli hayallerle düşlerle geçiyor benim her anım
inan ki sana kavuşmak içindir benim attığım her adım
bil ki ben ömrümün kalanını seni sevmeye seninle aşka adadım
14.12.2012
Hüseyin ERDOĞAN