bıçağın kör ağzında
susarcasına asılıyor sözlerim
hoşçakal demeye de yetmiyor,kal demeye de
öyle can yakıyorki bazen içimdeki muamma
kıskanıyor geceden kalma mahmurluk saklımdaki acıyı



diyebilsem _unutma-

öyle ters düşecek ki iliklerimdeki hicrana zaman
paslı bir kilit altında vurulu kalacak hürriyetim
belki zindanı sevecek yaralı yanlarımda susmalar

sağrımda bir gerçek kasıp kavuran
ben bir yalan duvarı üzerine dertten çullar sarınan

ellerimin boş oluşunu farkedeli
solumaz baharlar hissetilmeyen parmak uçlarımdan


ölüm soğuğu...


soğuk bir taştan sızarken otağıma sessizce
en çok beyazı yırtılır avuçlarımda karakışın,en çok beyazı...



bir ihtimal doğrultusunda eksen çizer gece
yoğrulur tende tiksinilesi bir yorgunluk


defalarca sırt dönme çabam yalan olur sana
her yolum sana çıkar güçlü bir inatla



tanımadığım ayak izine vurulur gözlerim sonra
yorgun şarkılar adını tekrarlar içten içe


ve ben;
gözyaşımın şarkısını katarken derman diye toprağıma

benden öte bir yerde bana döndürürüm yolumu biçare
tanımadık adımlara bağ olmamak adına




yakarım kimsesizliğimin şerefine bir sigara daha



durulmaz içimdeki yamalı mevsim
gözümün önünden yokluğun
sürüklenir kuru bir yaprak hafifliğinde


şiddetini ben bilirim gidişindeki rüzgarın
ardını her döndüğünde

ben bilirim acımı yırtan karanlık kokusunu ...




uzaklaştıkça senden
benden geriye birşey kalmaz



bir ben


bir bendeki sen...



ihtimalin rüyalarımın idam mahkumu olur

hükmüde cezasıda adımla doğrulur


üzerimde istemediğin kadar pas
senin gözlerinde evrenin yıldızları


yamalı bir kalpte kurur sana olan aşk

bilirim sana sırça bir mesken olmaz
bilirim bir adım öteye düşmez hayallerim

geldiği gibi gitmez olur bu muamma kuş
sürükler külünü ardından bilsede yanacağını


o kül derman olur ateşine solumun



yeter ayakta tutmaya

bir masalın erilmemiş kerevetini








GG