Ne bir yaseminle, zambak bekledim
Nede papatyayla, çuha istedim
Bir açelya yazgım, kaktüs kısmetim
Hüzün dolu bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir ayçiçeği, açmak özentim
Nede yediveren, olmak niyetim
Ben bunu bilirim, bunu söylerim
Hazan olmuş bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir kardelenle, nergiz gözledim
Nede sardunyayla, sümbül sözledim
Ben kır çiçeğiyle, gülü özledim
Hüsran yüklü bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir menekşeydim, ottum esirdim
Nede orkideyim, koptum kesildim
Ben öksekotuyum, dostum ezildim
Hazin hasret bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir papatyayım, sarı göbeğim
Nede lavantayım, solgun öbeğim
Ben her çeşit renge, vurgun biriyim
Gök kuşağı bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir hindibaydım, koşup gezindim
Nede sarmaşıkla, sura dizildim
Ben nilüfer olup, suya serildim
Kahır küpü bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir melekotu, kelâm kalemim
Nede gelinciktir, bütün sözlerim
Ben çiçekleri hep, onda gizledim
Sır deryası bahçem, şu gurbet benim...



Ne bir hanımeli, lale vezirdim
Nede kamelyayım, leylak tesirdim
Ben bir mimozayım, yazı dizdirdim
Şirin şiir bahçem, şu gurbet benim...
------------------------------------

Gönülden gönüle, hitap ederim
Duyguyu kâğıda, böyle dökerim
Yeni bir yazımla, yine gelirim
Şiir şekil bahçem, şu gurbet benim...

Bilmem belki birgün, tekrar gelirim,
Şimdi veda diyen, şu gurbet benim...

Gurbetten bir C A N ! - Gizemlikartal