Zil zurna


ben biraz senden bahsederim
öpülmedik yeri kalmaz dalgaların
çok çocuklu bir aileye taşınırız alışırız fırtınaya
kalbimizden büyük bir mezar varsa mahcup
kedileri seviyorum, çöpçüleri ve çingeneleri
zorluyor bu yağmurlar, kaldırımlar gibi yaşamaya


alkış besin bir vitamin gül
sahne yırtık, perde kösnür, bir fil gibi geçilir
o yollar, sahte hükümlerin biriktiği
kir ve tozlu sarhoşların geriye döndürüldükleri
bardağı taşıran son damlayı gördüm geçen ömür
kelebeklere yaşı sorulmaz, elbet paye ölümdür Bir gün


ben biraz sevdâlar giyerim
bulamazsam bir şeycik
üşütürüm yalnızlığımı bakar bana ayna
iğne delikleri bütün kadınların
aklımın iplerini geçirerek dikerim gece’me
karanlığın ışığı tatmin eder imge değil ki
geçen her şeyi gördüğüm gelen her şey gibi
zar tutmam tutulurum bir fırça ay’a


bana tanrı ısmarla
ben biraz senden dolayı ölüyüm
doğdum yeltendim acıya ve bana
kahrımdan kemirdim hayatı saçlarına
yüzüm düşmüş toplarız kuşların şarkılarında
ben biraz senden kast ederim
şuncağızcık yaşamaya!




Payanda