___ SİVAS’TA KIŞ ___

Kış olur bembeyaz örtüsün örter
Kart postal gibisin bilirim Sivas
Hasretlik çekenler gözyaşı döker
Özlemin gurbette öldürür SİVAS.

Lapa lapa kar yağınca kışları
Ağaçların eğik durur başları
Keklik, sığırcığı, serçe kuşları
Kar üstünde farklı görünür SİVAS.

Üşüşürdük soba yakar başına
Kaşığı sallardık ayran aşına
Sabahları dürüm yap lavaşına
Yüreğimin yağı erirdi SİVAS.

Göçmen kuşu gibi yılda bir kere
Ancak gidiyorum doğduğum yere
Kurumuş diyorlar köyümde dere
Hayalimde düşte sen varsın SİVAS.

Kar üstünde kayar iken kızaklar
Çıplak gözle yakın gelir uzaklar
Düşmek için çok olsa da tuzaklar
Her türlü engelin düz gelir SİVAS.

Sultan şehir sana bütün sözlerim
Gurbet elde seni her gün özlerim
Görür mü bir daha bilmem gözlerim
Bu özlem bu hasret öldürür SİVAS.

Kayaturan, karı kürümek güzel
Çizmeleri giyip yürümek güzel
Baharla güneşle erimek güzel
Her halinle seni özlerim SİVAS.
(04.11.2011 Saat: 14.38)
Şevki KAYATURAN

Üşüşmek: Her yandan çokça bir araya gelmek, toplanmak, birlik olmak demek.