Aylardan yaprak dökümü
Geceler zindan karası
Sokaklarda ezik gül ağrıları
Gözlerime yavaş yavaş dolarken akşam
Kırbaç altında omuzlarım
Hiç de müsait değil ayaklarım, kırık camlar üstünde yürümeye
Yaklaşıyor sonum
Salına salına


Hep tehlikeli yollar çizdi kaşlarının yayı
Tüm sevdiklerimin
Yavaş yavaş gözlerimde cehennem canlanıyor
Yakın artık uçarı günlerimin fırtınalı karnavalı
Ne öfke var içimde , ne pişmanlık
Ne de ölen aşkımıza yas
Hadi bari son kez şakalaş
Çiçeklensin gülüşüm, giderken
Deniz fenerlerine çarpan göçebe kuşlar geçiyor gözlerimin önünden
Nasılsa geçti benden hayatı öğrenmek
Bırak ağlasın kalplerimiz yan yana
Elbette isterdim turnalar gibi uçmak, hayattan hayata


Off ulan offf
Bir yanım ateş çemberi
Bir yanım buz tutmuş, donuyor
Rahat bırak beni....
Hadi çek ordan bir okka acı
Bak yağmur yağıyor
İn cin top oynuyor sokaklarda
Yalın ayak yürüyor su


Ne olur son kez girsen gönlüme beyazlar giyerek
Nasıl olsa gece yarıladı yolunu
Zamanın ateşine akıp gidiyor yüreğim
Asla pişman değilim sevdiğim için
Çünkü ateşe itilen son kişi değilim
Düşlemek de yok artık vuslatı
Oysa isterdim gözlerin ilk ve tek beni karşılasın
Şimdi batsın kayalara çarpan güneş
Zaten kaybolup gitti ay’ın yüzü de



Şimdi içime çekerek son öpüşünü
Öleceğim gece yarısından sonra
Ve o zaman bitecek bu şiir
Ama sanma ki sana bir duayla bitecek



Meğer sanmışım ki
Su seninle yürür bitkilere
Madem ki cehenneme çiziverdim yolumu.
Dosta el sallar gibi çağırırım ölümü.