9
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1604
Okunma

Yolumun karanlığa saplanan noktasından
Sesleniyorum HAYATA
Sesim aynalara çarpıp
Kulağımdan yüreğime işledikçe
Gıdım gıdım korkular birikiyor içimde
Kekremsi tatlar yapışıyor damağıma
Dilim dolanmıyor artık sensizliği anlatmaya
Gel gülüşüne ömrümü sığdırdığım yar
Sensiz duramıyorum ayakta....
Yokluğunda Kül rengi bulutlar kapladıkça gökyüzünü
Bacaklarım ağırlaşıyor kaldıramıyorum
Ellerim uyuşuyor hayaline sarılamıyorum
Görmüyor musun sevdiğim
Bu beden sensiz Küreksiz sandala benziyor
Yerinden kıpırdamıyor
Beton gibi çakılıyor toprağa
Gel uğruna canlar serdiğim Yar
Sensizliğine mutluluk sığdıramıyorum
Kimsesizliğimde yanarken
Bana düşmüyor sevgi kokulu güllerden yaprak
Bana düşmüyor güneşli havalardan sıcak pay
Hayatım fırtınayla sınanmış
Yüzüm çamurla sıvanmış
Şimdi bensiz nasıl gidiyorsun diye sorarsan
Kör topal bir umutla
Sana varmaya çalışıyorum hala....
Şiirime Sesiyle hayat veren Meltem Kınıç Arkadaşıma teşekkür ederim ...
Yazar Kalemi Kırık Mehmet Aküzüm
5.0
100% (13)