//Kurumuş dalında yaseminlerim,yağmur olup yağsan canlanmaz çiçeklerim//
Deniz Derya Giritli
Vakit bu vakitti
Hazan sarısıydı mevsim
Nâr-ı sevda zehrini
Birlikte içmiştik kana kana
Efsunkârdı düşlerim
-sana vurgundum-
İklimler değişirdi gülüşünle
Senden başkasını görmezdi gözlerim

Mum kokulu kadınların
Küflü mahzeninde
Ayin yaptığından habersizdim
İnkar etsen de günâhını
Gül kokmuyor artık nefesin
Ele veriyor seni
Haram kokan tenin

Yüreğimin gizli öznesi
En kıymetlimsin
Senden gayrısı güldürmez gamzelerimi
Başka yâr ateştir tenime gülüm derken
Yalan kokuyormuş dilin
-hileni göremedim-
Lâl olsaydın
Kanmasaydım yalanlarına

Gözlerim rengini kaybetti soldu yeşilim
İhanetinle vurduğun
İçimdeki çocuk kadın ağlıyor
Susturamıyorum feryadını
Özüm isyan ediyor vefâsızlığına
Tesellisi olur mu kırılan gururumun
-ciğerin yanıp köz olsa-

Kasvet hırkanı serdin ömrümün üstüne
Kıraç toprağınla düğüm oldun yüreğimde
Yükledin dağ gibi çileyi omuzlarıma
Ardına bakmadan yürüdün

Dikenin batıyor yüreğime nefeslenince
Kapadım gönlümü iki gözüm -iki gözüne-
Kırdım sevdanın zincirini esâretim sona erdi
Susmayacak kafa tutacak
-esir saydığın benliğim-firâkına

Aşk hatalarıyla kabullenip
Her hali ile sevmek değil miydi maşuğu

Kanattığın yüreğimin
Diyetini ödemek istemiyorsan
Yitip gitmeden çekip al
Kırlangıç kanadına yüklediğim mali-hülyamı
Uçarsam geri gelmem
-vebâlim boynunadır bilesin-

Meltem olup esmeyi deneseydin
Saçlarımı çekseydin
Kızdırsaydın yine beni
Ilık ılık dokunsaydın
Rüzgârınla yanaklarıma
Can özüm deseydin
Öpseydin ya deniz gözlerimden
Sığınsaydın limanıma
-güneş olurdum ömrüne-

Geç kaldın gece gözlüm
Canına intizâr eyledim
Ahım tutacak illâ
Kefâreti yok günâhının


DENİZ_DERYA35 (Deniz Derya Giritli)