1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1114
Okunma
Bütün gün oturdum
Kedimin gölgesine
Redingot giymişim sanki bir şeyleri bekliyorum.
Irgat pazarına dönmüş bir hayata
Saplanmışım kösnük aynada
Gözlerimi seçemiyor gözlerim
Kedimin gölgesine oturmuşum
Ağzımda ısrarla rembetiko.
Gecikeceğimi söylemek istiyorum-
Ama yok
Bana göre değil
Kendisini aratıyorum her yeni köprüde insanın
Sorular soruyorum
Cevaplarını bile bile ölümün.
Şimdi saçlarını tarayan o soğuk beden
Karşılar mı aynı kaygıyı isminle
Ya o su dokunuşum
Ürpertmez mi artık
Kedimin gölgesinde
Sancısını alıyorum sonbahar yapraklarının.
Bilsem bütün göğü gündüz gece kara yapardım
Bütün çiçekleri de
Işığın tutulunca bana titre diye.
Bütün gün oturdum –acı giymiş–
seni bekledim
Kimsesizliğin gölgesinde!
Payanda
5.0
100% (2)
Cevap Yaz