lamba olmasa ne ay olduktan sonra
ya da her yönü bilen bir âsâ
yürüyecek ayak olduğunda
özlemi ifşâ kibirse, histeri
gökte yürümek imkansız ülkede
ve suçsa gözlerini koymak peynirin yanına
hatırlatmak isterim
dalgın vakitlerde düşer özgürlük kumpasa
oysa ben gönüllü köleyim
gönüllü co-bay
çözülmüşse bağların basarsın üzerine
kabarmıyor artık yüreğim dersen
ve sadece coğrafi bir yüksekliktir dağ
yanılgı payımı da alır giderim
örgün sevmek suçsa sevgilim özür dilerim!




ben sarfını yitirmiş bir peşmergeyim
iki kulaç arasında gidip gelen
sevmek dünyanın terazisi
dünleri de yarının merkezi bilen
tamam
tüm insanlar böcekler kuşlar tanrının
tüm insanlar...



ama hatırlatmak isterim
ben tanrı değilim
hatta kıskanç bir acizim
ki; tüm lisanlarım senin
biri birden ayırmaksa hendese
ben bereceriksiz gâfil hatta hâin bile sayılabilirim
kapatıyorum gözlerimi bende herkes gibi
ama gerisinden sorumlu değilim!

ve sormak isterim
uyurken suç isnadı ne kadar insafî!
hem aşk gibi unutamamak da
aklın pilotaj hatası değil mi!

ve hatırlatmak isterim
izleri örtmek de bir iz bırakmaz mı geride sevgilim!


kül ateşin imzasıdır daha ne diyeyim!





ToprağınSesi




.