Uykularım yıllardır kayıp benim..
Unuttum..
Ben yaşamayı unutalı çok oldu...
Hep unutacaklarımla savasdım durdum..
Beynim durdu!
Sonra,
neyi unutacagımı unuttum...
tum duşuncelerimi, duygularımı,
Bizi...
Bak tırnak içinde söyluyorum sana,
"Hayatım da ne varsa işte" hepsini unuttum,
ama varya, lanet olsun!
Seni unutamadım...
Unatamıyorum...

Seni duşunmek, ne zormus..
Ne zormuş, sevilmedigini bile bile sevmek!
Çok şey mi istedim,
biraz da olsa sevseyidin!
Hani,
biraz da olsa hayatım kaymış..
Ben boyle hayatın...
Gordunmu ne haldeyim?
Hadi sevin....

Sahi ya! Mutlumusun oralarda?

Yani sen şimdi hayatım da yokmusun?
Hiç olmayacakmısın?
Peki...Öyle olsun guzel kadın!
Ozaman,
Elini kim tutacak?
Kim saracak seni?
Saçının bir teline kim kurban olacak?

Biliyorum, artık yoksun..
Ellere yar olacaksın, nice mutlu sevmeler sana
Zaten,
Ben sevmeyide unuttum, unuttum işte...
Kalbim ağriyor,
bir ömur acılar bıraktın bana
ve
Nedense....
Hala, şiirler yaziyorum,
şiirler okuyorum sana...

Sadece ..Sen yoksun!

"Sevdigin kadar sevilirsin" yazmış şair?
Sevmedi işte..
Ben sevdigim kadar, o beni sevmedi usta....
Kırgınlıgım ondandır!
Yalnış anlama...

Ve ugruna yandıgım guzel kadın..
Bak herşeyi unutturdun bana, ama kendini asla...
Belki "bir" gun,
Bir kaç kelimeden ibaret kalacakta olsa...
Sende... şunu unutma,
Seni ölumune sevdim Ulan!
Seni ölumune sevdim, Unutma....

Eski Masal