gelme üstüme gece

örselendim bir akşam vakti

düşlerimi karanlıklarına kaptırdım

ökçesi düştü çocukluğumun

kendi kendimi kandırdım






ulu orta hayallerimi tırpanlarken umarsızlığın

nasırlı avuçlarımda bir dünya palazlanıyordu tüm kahpeliğiyle

sırtımdan bir akrep vuruyor

zehrin yayılıyordu ellerime

kanımda demleniyorken sünepe bir tükenmişlik

düşüyordum işte

düşüyordum

sereserpe…





köşe başlarından azgınca seyirten yaşam

bu kaçıncı sığınışım kollarına

bu kaçıncı yenilişim sana






kaç zamandır borandayım

salma rüzgarlarını bendime

donar saçlarım

omuzlarım düşer

öksüz kalırım kendime

sendeleyerek yürür kuşlar bahçemde

gelme üstüme

gelme…





bak tipide yalpalayan şu serçeye

böbürlenmekten değil kabarması

parmakları böğrüne siniyor

buzdan bir yel işliyor etine

kim duyar sesini

sitemi kendine

yığılıyor kanatlarının şemsiyesine

üşüyor ölesiye

üşüyor işte …





kırıntıları kendine yük

kuruntularından bi haber

buzullar büyüyor şimdi cehenneminde

kör bir gecede kör ebe oynuyor çocuklar

gözleri dokunmuyor birbirlerine

oynuyorlar işte

oynuyorlar yinede

körü körüne…






alacaklıyım senden ey hayat

yazdım şu atlasımın köşesine

heybeme işledim seni

fişledim seni bir kere





hasan polat