Bu akşam bir başkayım öncekilerden farklı
Kendi kıyısızlığıma isyan ederek
Bildiğim fırtınadan içmeye sığınıyorum


Mümkünsüzlüğün teselli sözlerini bırak
Ey benim acımasız, imkânsızım
Ruhum tarumar
Kül rengi dehlizlerde boğulur çığlıklarım


Yorma beni ne olur sende hancı
Kendimi kendim duymalarımdan yoruldum
Doldur kadehi mevsimler birbiri ardına
Sevdim mi bir kez
Yüreğimle yaşayan zümresinden
Hatırladığın o eski ben değilim


Öfkeliyim,
Öyle ya seninde benden ne farkın var
Ağladığımda sığ sularda boğuldun
Gözlerin ufuktaki haberciyi gördü
Kendi yıkıntılarınla ördün hasret zincirini
Büyüttün bir yanını yarım kalmışlığa


Sussan saklansan da bir köşede
Ezilirsin uzaklara kilitlenen yalnızlığınla
Sessizliğin nefesini zorlama boş yere
Sen zorlasan da geçmişin izlerine
Bırak gözlerini kopacak göç oradan başlar


Ey Hancı
Kalbimde kanayan kapanmayan yaradan
Yokluğa mahkûm ellerim buz kesmiş
Yenilmek;dümeni unutarak
Teslim olmaktır dalgalarda kaybolmuşluğun namlusunda


Üşüyorum sus ses etme!


Ümmühan YILDIZ.