Ölümü anlamaya çalışmaktan geçtim
Yaşamı anlamaya çalışıyorum artık
‘’Geç’’ diyor kalbim, ‘’bundan da geç’’
Nefesim,sesim, adımım; can yoldaşım…
Boşa mıydı verdiğimiz mücadele
Boşa mıydı yaşamak aşkım?


Bugün bir kedi ölür
Yarın bir dost
Öteki gün sevgili
Sonra sen
-kazık mı çakacağım sandın?-
İnsanlık ölür azar azar
(y)azdığına say sayfalar dolusu
Ödül de ceza da aşikar


Kaldı ki inandık cennete, cehenneme
Yine de elmalar kopardık dalından
Adem ki kanmış dedik, Havva ki ısırmış
Yuttuk afiyetle nimeti
Seyrettik iştahla öncesinde
Şimdi bu karın ağrısı
Şimdi bu kusma isteği
Ve engelleyemediğimiz öğürtümüzle
Kimseye görünmeden istifra etmek istiyoruz
Kapı arkalarına sığınıp.


Kulaklarını tıka sevgilim
Gözlerini kapa
Ve burnunu
Kısacası;
Duyu organlarını devreden çıkar.
Daha gençsin diyor, içime kaçan şeytan
Kotanın dolmasına daha var
İnanmak eğilimindeyim bir yandan
Bir yandan i s t i ğ f a r


Ve farkettim ki istiğfar’ın içinde gizli istifra.


Yazmak iyi birşey sevgilim
Görmek iyi birşey.