Tükenen bir sevdanın en acıyan yanından yazıyorum sana.
Sol yanımla yazıyorum .
MERHABA YAR..
Birlikte oturup agladıgımız, gecelerce hasretten çılgına döndügümüz o deli sevdamıza yazıyorum YAR.
Terkedişinlemi başlayacaktı gözlerimin kan aglaması ve hasretin böylesinine hıçkırıklara mı bogacaktı.
Öyle çok aradım ki gözlerini, bir bilsen aldıgım her nefeste nasılda duymak istedim sesini.
Bu kaçıncı sensiz aldıgım nefes saymadım.
Bu ayrılıga bir ad koyamadım.
Öyle özledim ki seni sevgili.
Hasretin her gece beni böylesine kanatacakmıydı ki.
Öylesine degiştim ki bi görsen birkez daha terkederdin belki.
Ben bu ayrılıga alışamadım sevgili.
Hala hayalin karşımda, bakmaya kıyamadıgım resimlerin başucumda.
Bana bıraktıgın o kolye hala öylesine duruyor boynumda.
Ona her baktıkça gidişin geliyor gözlerimin önüne, gelecek diyorum kendimce.
Ve ben özleminle pervane, kaleme kagıda döküyorum sana dair sözlerimi.
Canını acıtmak deil niyetim, sen aglatmak asla..
Bütün sitemim seni benden alan kaderime, görmek isteyipte göremeyişime.
Nefret deil, isyan deil benimkisi..
Sadece yine tutarsızlık işte sevgili.
Senden kalan hatıralara aglıyorum.
Sensizligin tek sebebi sevmeyi bilemeyişindir.
Saat 00 ya 5 var ve tükendi yüregim.
Az sonra kapanacak gözlerim, rüyalarıma gelmesende bekleyecegim.
Bekleyecegim rüyalarda sevdigim.
Sen nerden bileceksin,belkide öyle avunacak yüregim.
Şimdi yarım kalmış cümlelerle, boş bırakılmış hayallerle bekleyecegim seni..
Hatta beklerken belki yine kanayacak yüregim.
Ah bi gelsen, bir bilsen ne haldeyim.
Gelde bitsin hasretim diyecem ama gelmezsin bilirim sevdigim.
Sen yoktun ya bikere gülemedi yüzüm, içten bir tebessüm edemedim.
Sen görmedin ya beni, defalarca yıprattım ya kendimi şimdide şimdide ben gidiyorum sevgili..
Herkez gibi sende gittin, acılara mahkum ettin ya beni.
Alışmaya çalışıyorum sensizlige ve bunu yapamayacagımı biliyorum.
Ama inadına sevgimi yok etmeye mücadele veriyorum sevgili.
SENİ SEVİYORUM..
SENİ SEVİYORUM..
SENİ SEVİYORUM..
HOŞÇAKAL İKİ GÖZÜM....
DİCLE KOÇ...