Uzaklarda bir şehir var
Henüz gün görmemiş arzularımı gömdüğüm
Ne yolu bana uyar
Ne hükmü bana doğar
İçinde en acı şarkılar saklar bir şehir var uzaklarda.




Caddelerinde pet şişeyle top oynanan bir gece gelir
O şehrin geçmişini deşelediğimde gözpınarlarıma
Oğlanın siyah gözleri yıldızları gölgedemi bırakıyor bana mı öyle geldi
İnsanlar kaçıncı uykusunun karanlığında
İki sevgili bütün bunlara inat top oynuyor karanlık sokaklarda.




Kız üşüyen ellerini oğlanın avuçlarına bırakıyor
Uzaklarda ki şehir sokak lambalarıyla tangoya başlıyor
Sevgililerin yüreklerinden bir çift ak güvercin havalanıyor
Kara gökyüzünü maviye boyuyor
Şehrin göbeğine güneş doğuyor. usul usul.




Yanlarında yarısı yenmiş ekmek arası kokoreç
Kendini çoktan bayat akşamlara bırakmış
Çimlere uzanmış aşk uykusuna yatan gençlerin
Gündüzün ışıklarına küs gözleri, gözlerini kaçırıyor güneşten
Ayrılık ışıklarını vurmuş yüreklerine
Yerden kalkarken oğlanın gözlerinde ki yıldızlar sönmüş
Gündüz çirkinliğini kızın üstüne örtmüş.




Uzaklarda ki şehir ağlıyor gözlerinin feri kaçmış
Kimbilir ne aşklar gömmüştü arka sokaklarına
Ama ilk kez böylesine hayran kalmıştı bir çifte,
Aşk aşk olalı böylesine değer görmemişti
Her şeye şahit caddelerine son kez baktı
Göğsünü açıp inancını, güvenini içine tepti
Sonsuza dek kilitleyip anahtarı denizin dibine fırlattı.









Buse DENİZ