Sen hiç zifiri karanlıkta, mum ışıgında şiir yazabildin mi.?
Yüregin kan aglarken, etrafına gülücükler saçabildin mi.?
Enkazlar altında kalıpta, yinede güçlüyüm diyebildin mi.?
Yüreginde fırtınalar koparken, dimdik kalabildin mi.?
Hayallerle uyuyup, keşkelerle uyanabildin mi.?
İnsanlara olan güveninin defalarca kez sarsılmasına ragmen,
yinede güvenmeyi deneyebildin mi?

Sen hiç sırtından vuran dostuna dönüp "sen vurdunda ben ölmedim mi" diyebildin mi.?
Terkedip gidene "eyvallah" dercesine boynunu bükebildin mi.?
Çaresizliginden dolayı, tırnaklarını geçirip avuçlarına kanatabildin mi.?
Varlıgıyla bile yetinemedigin insanların, yoklugunu yaşadın mı.?
Şiirler yazıp, yazarkende hıçkırıklara boguldun mu.?
Takvimlere kızıp, zamanı durdurabildin mi.?

Sen hiç yanlızlıga bile tahammül edemezken, kendini karanlıklara hapsettin mi.?
Dogru denilenler için degilde, dogru bildiklerin için mücadele verebildin mi.?
Hatalar yapıp onları kabullendin mi.?
Kırdıgın kalbi onarmak için gözyaşı dökebildin mi.?
Aşk"ın için grurundan vazgecebildin mi.?
Aglarken, hıçkırıkların duyulmasın diye kafanı saatlerce yorganın altında tutabildin mi.?

Sen hiç hayallerini kimsesiz çocuklara emanet edebildin mi.?
Karnın açken, birbaşkasının açlıgını düşünebildin mi.?
Yanlızlıktan soguk duvarlara yaslanabildin mi.?
Canın yanarken, yinede mutluyum diyebildin mi.?
Sevdanı ömrünle bir tutabildin mi.?
Tutunacak bir dal bulamayıp, sigarana sarıldın mı.?
Yol gözledin mi, bakakaldın mı telefona saatlerce belki çalar diye.?

Bırak be sevgili.!
Bana aşk"tan, sevgiden, acıdan, mutluluktan, yanlızlıktan bahsetme.
Bunları ben yaşadım ben bilirim, sen bilemezsin.
Çünkü sen katı yürekli, taş kalplinin birisin.
Bırak artık seviyorum deme bana.!
Sevmek kim, sen kimsin...!!!
DİCLE KOÇ.