Şu deli yürek, feryadı figanı duymuyor,
Aşk ateşinde yanıyor da, geri dönmüyor,
Beyin emretse bile, yürek emre uymuyor,
Yürek sevince, sevgide hatayı görmüyor!


Akıl baştan kopunca, kor ateşe dalıyor,
Gerçekler ortada, ama bakarkör oluyor,
Hayat sofrasından, günaha kaşık çalıyor,
Yürek sevince, sevgide günahı görmüyor!

Her bir gönül, sevgiye bulaşan kiri silmez,
Sevgi, bazen yanlışa da götürürmüş demez,
Yanlış sevgiyi öldürür; gönül bunu bilmez,
Yürek sevince, sevgide yanlışı görmüyor!

Demez, her kurulu düzenin kuralı vardır
Kurala uymayanı, düzenden atmak olur.
Sevgide yasağı görmek en büyük kardır,
Yürek sevince, sevgide yasağı görmüyor!

Hayaller dünyasına girer, gerçekte durmaz!
Ha bire koşar, bir türlü söz tutup uslanmaz!
Ben ne yaptım deyip de, kafayı taşa vurmaz!
Yürek sevince, sevgide kanmayı görmüyor!

Bak gönül, yanlış olanı hemen sileceksin!
Gerçek sevgi kar gibi beyazdır, göreceksin!
Beyaz leke götürmez, bunu da bileceksin!
Lakin yürek körse, yürek lekeyi görmüyor!
Yürek sevince, sevgide gerçeği görmüyor!

........................Mustafa YÜKSEL

1.Feryat: Haykırış, çığlık
2.Figan: bağırarak ağlama, inleme