herkes dostumdu benim bir zaman
kimisi can dostu kimisi hayran
varıdı yanımda bir çuval param
şimdi kalmadı geriye ne bir dost ne bir hayran

param bittiği zaman
herkesle bozuldu aram
geçiyor aklımdan yaşadığım bunca zaman
ne çabuk değişti devran

parasız kalınca
devran dönünce
kimler vurmadıki beni sırtımdan
herkes birşeyler konuşur ardından

parasız pulsuz olunca
kar etmiyor dürüstlük
kar etmiyor mertlik
o zaman ortaya çıkıyor namertlik

evde hanım
yükseklerde dayım
lazım şu acımasız hayatta
parada lazım

parasız pulsuz
yaşanmıyor çulsuz
yaşanmaz gülüm

meteliksiz kalınca
herkesin gücü yeter garibana
daha çok iş düşer
delik ayakkabılardan tabana

aliş’imin yoksa parası
olsun tasası
dert etmez
dikenli yollarda
vardır elbet tabanvay yasası

acımasız yıllarda
geçerken ömür
yorgun ayaklarını yerlerde sürür
karıncaları görünce düşünür
develerde ölür cücelerde
ne olursa olur aysız gecelerde

fakirin fukaranın aliş’ e kaldı tasası
limon oldu sıkıldı kaldı posası
paranın pulun yazılmaz anayasası