Bir eylül sabahıydı
Evrenin pislikleri
Çöktü üzerime
Her tırnağım da
Oligarşinin izlerini bırakıp
Çektiler kan kokan nefeslerini...

Şafak türküleri yükseldi
Dar ağacına giden yollarda
Anneler çığlık çığlığa
Yanıyordu evlatlarına
Kaybolan çocukların
İzlerinden habersiz...

Kirletmeyin şafak türkülerini
Göstermelik davalarınızla
Kolaysa bulun o çocukları
Güneşe gidebilir misiniz onlarla
Sansür yemiş hayallerimiz
Sizinle mi kalkacak ayağa...

Özgürlük diye haykıran
Gözleri susmuş çocukların
Günahına girmeyin
Medyatik olma uğruna
Daha fazla küçülmeyin
Küçücük akıllarınızla...

"Ekmeğe doymak için
yürüyen açlık orduları"
Doydular sayenizde
Şimdi el pençe divanlar karşınızda
Kırıldı kalemleri
Maharet sizde...

Ama halen
"kıldan ince kılıçtan keskin"
Köprülerde yürüyenler var
"ayakları kan içinde"
Dönenlere inat
Dönmemecesine...

Memleket kokan avazlar da
Yürekleri zengin
Kalemleri keskin
Tırnağına gelmese de;
Nazım tadında
Ufukları engin...

Mehmet Fikret ÜNALAN