Biliyorum!
Son zamanlarda çok mutsuzsun,
Çevrendekilere karşı
Tahammülün hep sınırındasın.
Bu sen; eski, sen değilsin
Dünyaya küsmüş bir haldesin
Çoğu şeyi içinde öldürmüş ve bitmişsin...

Biliyorum!
Karma karışık duygular içindesin
Gelecekle ilgili bir karar arifesindesin
"Yukarı baksan bıyık, aşağı baksan sakal"
Ata sözündeki gibi, gel-git’lerdesin...

Biliyorum!
Bu aralar çokta öfkelisin,
Etrafındakiere ateş püskürüyorsun,
Seni kimse anlamıyor diye
Sitem edip, duruyorsun,
Fakat kimsenin sana sitem etmesini istemiyorsun...

Biliyorum!
Bazen kalp atışların değişiyor,
Ansızın, derinden bir sancı saplanıyor
Bazen de güne; şiddetli başağrısıyla başlıyorsun
O ağrıyla günü kapatıyorsun...


Biliyorum!
Öyle an geliyor ki,
Benden haber almak bile istemiyorsun,
Ama öyle bir an da geliyor ki;
Geçmişte yaşamayı sevmesen bile
Geçmişi çok özlüyorsun...

Senle ilgili herşeyi kabullendim ben,
Artık, bu satırlarla kendimi oyalıyorum.
Omuzlarındaki yük o kadar ağır ki,
Üzerine bir tane de ben koymak istemiyorum...

Üzüldüğün anlarda bende üzülüyorum
Kalbin sıkıştığında, bende nefes alamıyorum
Başın ağrıdığında, aynı ağrıyı bende çekiyorum...
Böyle zor zamanlarında;
Senin için dua etmekten başka
Elimden bir şey gelmiyor
Ve bende dua ediyorum...
Kısa bir süre sonra
Yüreğine ansızın bir huzur bulutu gelip, çöküyor...

Sana ait bu kadar çok şeyi
Nasıl mı biliyorum?

Senden sonra;
Kalbime bir başkası taht kurmasın diye,
onu yerinden söküp, attım.
Şimdiler de senin kalbinle,
Nefes alıyorum...

O yüzden
Ben, seni her an hissediyorum
Ama sen
Benim öldüğümü düşünüyorsun...

Sende haklısın!
Kalbi olmayan, bir insan yaşar mı?

ÖLÜR..!

Ölü’den Sevgilerle...

Asi Armes