Bu satırları okuduğunda sana yazıldığını anlayacaksın sevgilim.
Aşkın bir kartal yavrusu olduğunu,
Onun büyüyeceğini ve büyüdükten sonra nasıl canavar kesildiğini,
O küçücük yavrunun nasıl vahşi bir hayvan olduğunu anlayacaksın sevgilim.
Hüzünlü aşk şarkılarında beni hatırlayacak,
Kurduğun veya kuramadığın bütün hayallerin suya düştüğünü anlayacaksın sevgilim.
Başarmanın ve kaybetmenin tatlarını ayrı ayrı tadacaksın sevgilim.
Kaderin önüne geçilmeyeceğini,
Alnında yazılı olanı yaşamayı öğreneceksin sevgilim.
Bazen acı çekmemek için,
Ağlamamak için,
Onu hatırlatan şeylere gülüp geçmeyi öğreneceksin sevgilim.
Yazdığını çizmeyi, sildiğini kesip atmayı elbet öğreneceksin sevgilim.
Sonsuza kadar yanında olamayacağımı,
O gidenler gibi benim de gidişimi izleyeceksin sevgilim.
Başka birini sevmeyi, hayatını ona adamayı,
Onunla gülüp onunla ağlamayı aklına kazıyacaksın sevgilim.
Yarınlar için umut edip,
Yarınlar için hayal kurup hepsinin gerçekleşmesi için
Canını dişine takmayı öğreneceksin sevgilim.
Geçtiğimiz sokaklardan geçip iç çekmeyi,
Bir yere odaklanıp saatlerce o günü düşünmeyi öğreneceksin sevgilim.
Bazı şeylere gülüp geçmeyi,
Onun adını bir şarkıda, bir duvarda veya rüyanda gördüğünde
Herhangi bir isimmiş gibi hayatına devam etmeyi de öğreneceksin sevgilim.
Sevgilim...
Ben bunların hiçbirini ne anladım, ne öğrendim, ne de biliyorum.
Umarım Sen bir gün Beni anlarsın, öğrenirsin ve bilirsin.

Semih Uludoğan