Sessiz sedasız yorgun gemi,rotasında
hazin öyküsü yazılır,Neboland şokunda
İsveç şilebi yaralar ,bir kadın ağladığında
gözyaşları belirir o an
pamuk elleri titrer
Dumlupınar ın acı sayfasında


Kar gibi yüzü,hala güzelliği saklı içinde,
seksen bir türk denizcisi aklına geldiğinde,
başı öne eğer ,meğer sevdası varmış içinde,
gözyaşları gizlenir o an
içine hüzün yazarak
Dumlupınar ın acı sayfasında



Dört nisan kabus örerken ,tekrarlanır içinde
bir üsteğmen nişanlısı genç gözlerinin önünde
bir anafor gemiyi emdiğinde,bir şeyler acır içinde
gözyaşları saklı yakar o an
kezzap gibi eriterek
Dumlupınar ın acı sayfaların da..








ÖYLE TATLI İDİ Kİ
NURLAR YIKAMIŞ TI BELKİ DE
KİM BİLİR?
YANAKLARI PAMBUK BEMBEYAZ DI
DÜNYA TATLISI KADIN
SİMSİYAH BİR
DENİZE DALIYOR DU BAKIŞLARI
AĞLIYORDU

NUR YÜZLERİ
DERİN ÇİZGİLERİ
O ACI
HİKAYELERİ
ANLATIRLAR BIKMADAN
KALIR KİME ANLATTI İSE
ACI İZLERİ..









NE TİTANİCLER YATAR DENİZLERİMİZDE KİMSELER BİLMEZ İÇİNDE...
NUR İÇİNDE YATSINLAR TÜM ŞEHİTLERİMİZ..


yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile..
2010..