Med-cezir yapmak saniyelerde
Cehennemlerinde yanmak hayatın
Yanıp yanıp kül olmak
Küllerinde kaybolmak
Küllerinde senden izler bırakmak geride


Ülke ülke seni anlatmalıyım
Herkese seni tarif etmeliyim
Hatta her bir ağaca ve de taşa
Unutmasınlar diye
İsmini kazımalıyım


Nazlı çiçekler vardır ülkelerden birinde
Dans ederler rüzgârla
Bir sağa, bir de sola
Yaşarlar hayatı
Yaşarlar ömrünün son deminde
Ölürken, son yaprağı da büzüşürken son nefeslerinde
Sevdiğine gönderir hayat tohumlarını
Sevdiğine gönderir öylece


Ekinler ekilir gönülcüklerde insanlarının
Filizlenir büyür ve de sararır
Toplanmaz bir türlü
Toplanmaz çürür köküne varıncaya
Renk, koku, yaprak göç eder
Geriye topu topu bir yara kalır


Vahşi damgası yapıştırılmıştır dünyanın yüzüne
Seven görür, bakan görmez
Acıtır yürekleri
Ferhat’a koca dağları deldirtir
Şirini ise gözyaşlarında boğar
Bu dünya alır adamı kendinden
Kendisine tiryaki eder
Kendisine hapseder


Ve sonunda kurtuluş ölüm müdür?
Sormaya başlar insan gecelerin
Duvarlarda duyar onun sesini
Duvarlarda görür gözlerini
Şiirler düşer dilinden
Cümle cümle
Mısra mısra
Ve de sayfa sayfa


Evirip çevirmeliyim sayfaları sonraları
İçinden tekrar tekrar çıkarmalıyım
Tekrar tekrar yazmalıyım mürekkebin gözyaşlarını
Çıkarmak istesem de ne kadar
Çıkmaz mürekkep
Çıkmaz kurumuştur baştan


Renkler dünyası da kapanmıştır artık
Siyah ve de beyazdır artık alemim
Göç başlıyor
Kervan yürümeli
Ahhhh, en başında ben geride hep sen


İçinde sen varsın dünyanın
Ondan sevilir
Ondan bağlanır herkes
Ben bir gün gitsem de ebediyen sevdiğim
Olmasa da sevgim
Sen kalacaksın
Çünkü Ferhat çoktan kayalara işledi
Çünkü kayalara yazdı adını


Med-cezir yapmak saniyelerde
Cehennemlerinde yanmak hayatın
Yanıp yanıp kül olmak
Küllerinde kaybolmak
Küllerinde senden izler bırakmak geride
Sevmek seni işte böyle…..

Mustafa AYAR