Değerli şair/yazar dost Ertuğrul kapusuzoğlu’nun ekli anısından esinlenerek yazılmıştır;

Güzel Bulgar kızı….
ALBENA….
Tanıştım…

11. Kasım günüydü.
Sıhhiye alt geçidinden karşıya geçeceğim.
Hava soğuk.
Çelimsiz bir kız, omzunda üç tane valiz var, rüzgâr var ve devrilmek üzere.
Tam merdivenin başı, uzandım tuttum ve gayri ihtiyari; “Yardım edebilir miyim?” dedim.
“Evet” demeye bile mecali yok garibin.
İki valizini kaptım ve merdivenden aşağı inmeye başladık. Güven vermek için de yanından pek ayrılmıyorum. Adımlarımı sıklaştırsam arkamdan koşacak mecali yok, Türkçesi de çat pat.
Sordum, Bulgar olduğunu söyledi. Aşti’ye gidecek, oradan İstanbul’a oradan da Sofya’ya gidecekmiş.
Fakat Sıhhiye’den Aşti’ye gidilmez. Bıraksam bu valizleri taşıması mümkün değil ve eşyalarını kaptırması da mümkün.
Bari Kızılay’a kadar götüreyim, ordan Aşti’ye bindireyim diye düşündüm. Sıhhiye’den Kızılay’a geçtik oradan bindiriyorum, fakat bu soğuktan üşümüş, valizlerini taşıyamayan kız, nasıl bilet alacak, nasıl binebilecek.
Bütün merhamet damarlarım kabardı. En iyisi bunu otobüsüne kadar bindirmek.
Kızılay Aşti arası, adının Albena olduğunu, babasının Bulgaristan’da ölmüş olduğunu ve mutlaka yarınki cenaze törenine yetişmesi gerektiğini, zaten Türkiye’de de işinin bittiğini öğrendim.
Ankara’da bir yerde bulaşıkçılık yapıyormuş.
Ağır valizinin birisi bende; “Ne var bunun içinde” dedim.
Kitapları varmış valizde.
…
Genç bir Bulgar kızı, gelirken kitaplarını getirmiş. Türkiye’den giderken de Türkçe kitaplar almış.
Bulaşıkçılık yapıyor.
Beni daha da şaşırtan bir şey söyledi, sırf yardımlarıma jest olsun diye galiba. “Dün, Türkler için çok önemli bir gündü.”
Şaşırdım, “Niçin!” dedim.
Cevap; “Atatürk öldü.”
Ve Atatürk’le ilgili şaşırtıcı methiyeler.
Biletini aldık, Otobüse bindirdim ve son kuruşunu da, İstanbul Sofya biletine verdi.
Ankara Sofya arasında bu çocuk kız ne yiyip ne içecek. Pintiliğimin tutup eline yirmi lira sıkıştırmadığım için halen kendi kendime kızıyorum.
Bu kadar, geçelim yorumumuza.
…
Türkiye’ye bulaşıkçılık yapmak üzere gelen bir Bulgar kızı,
Yol parası bile zor denkleştirmiş.
Ama kitaba epey para ayırmış.
…
Bulgarlar, Osmanlıdan ayrılmalarıyla birlikte, teşkilatlarıyla, kültürleriyle, eğitimleriyle asırlık devlet gibiydiler.
Sebebini anladım.
…
Değil bulaşıkçılık yapan birinin.
Toplumda “adamım” diye gezen koca koca kartviziti geniş insanların, kitaba bir bulaşıkçı Bulgar kız kadar zaman ve para ayırdıklarını gözlerim görecek midir acaba.
…
Bütün başımıza gelen pislikler, belalar, kitaba gösterdiğimiz ilgisizliğimiz ve saygısızlığımızdandır.
Kitap okumadıktan ve cahil kaldıktan sonra…
Beşe beş daha katsanız ne çare.
Sağcı olsanız, solcu olsanız bilmem ne olsanız ne çare.
Az dedim, ama çok anlaşılmasını dilerim.

Ertuğrul kapusuzoğlu