23
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
2756
Okunma

Senden başka zaman kavram yok bende...
Benim sevdiğim
Her gece
Karanlığın hasretli yüzüne soyunup
Kaderime sahip olduğum tek gerçeği
Sana olan sevgimi
Tanrıya konuşuyorum
Kim bilir sende şehrin sessizliğinde
Vicdanın azap çekerken
Uzaklarda ağlayan yıldızı bakarak
Güvercinim diye sesleniyor musun?
Korkma ahım yok
Avuç içlerimi birleştirip
Duysaydın içimden yükselen sıcaklığı
Her cümleye yüklediğim ’aşkım’ diye başlayan
Dualarımın sana olan sesini
Nutkun tutulurdu
İpeksi dokunuşla
Dudağımı ilk öptüğün an
Heyecanı hiç bitmedi titreyen vücudumun
Bıraktığın gibide duruyor ya kıpkırmızı yanağım
Saçlarımdan kurdele boynuma sarkarken
Gözlerinin rengi denizi seyrediyorum
Rüya gibiydi bilmediğim his
Karnımın derinliklerinde başlayıp
Parmak uçlarıma dağılan
Dilim söz bulamadığı o an
Şimdi söyleyemediklerimi
Kısık sesle yüzümü döndüğüm
Nefesim ay ışığında Rabbime karışır
Yerde çimenler oynamaz
Ağaçlarda rüzgârın sesi değişir
Çatılarda martılar onlar bile farkında
Evimiz her zaman olacağımız yer burası
Susar gecenin cümbüşü
Saklanmadan ağlayan yaşlar akarken
Hiçbir zaman bilmeyeceksin ardından
Seni nasıl sevdiğimi
Senden sonra
Bir tek tanrının huzurunda
Duygularım ona çırılçıplak
Ateş böceklerinin geceleri ötmeleri gibi
Kalbimin üstünde sen
Gündoğarken güneşi üstüme giyer saklanırım...
Ümmühan YILDIZ
5.0
100% (24)