İçine Kapanık Kapı



kılıcımı bulamıyorum, belki de hiç kılıcım
olmadı benim. Zamana inat seslendim yokluğa
ceplerinde dulce sesleri ve mckennit
-lar diye çoğa, -ler diye dağılır
Tirioni ölünce doğar her kadın.


ağzımı açıyorum, ağzını açıyor, ağzınızı aç
bir insan ne kadar büyük üflerse üflesin
veremez ki ruhunu birine. Sen de denedin
kobay fare ve artık Hüzün, Çekmiyor
perdelerini ve eteğini göğe
Çırpına çırpına bağırıyor içimde külkediyle
çocukluğuna saplanan Baban. Ne kadar damlar
içinden bir insan, bir insandan?


O yağmurlar ki. yağmurlar gibi değil.
şapkası delinmiş kadın, korunuyordu yaşamaktan.
Herkes biraz var, herkes biraz Yoktu. ama o kadın
korunduğunu sanıyordu rüzgâra karışırken
içine damlıyordu tansığı bir adamın. Ve sesleri
vesselam ayrığında Tüneller kapanıyordu tek tek.


Kaşlarını aldırıyordu. Ve sert bir sabahın aynasında
kendini boyatıyordu yalnızlığına. Görünmek
insanlar görünmeye gelmişti. Görünmeden gitmek
inanlar görünmeden giderdi. Sevişmek ki.
sevişmeler gibi değil. Adını anmadan yumruklamak gibi
sahte halkın, sahte kederlerini. Masada peynirin
masada ellerin, masada cibil bir rakının esleriyle
Şarkı söylemeden uyuklamak gibi Tanrıya
inanmak gibi.


şimdi büyümek, her gece seni deneyen bir rüya.
şimdi yürümek, her zaman seni arttıran kö kuşları sabah
şimdi ölmek, her kere kendini çıkartmak Allah’ına


ben çok denedim, ben çok kadın bekledim ben adam çok
bir kadın daha Ağzını açsın diye kaldırıma
eskimiş tül perdeleri yırtarcasına yırtarken Kavgaları
artık tutunmuyor Tutmaya uğraştıklarım
ve ırmak yeter ki istesin gelirkendinederken
verdim gece
sırtımdaki kambur, size Payanda olsun Diye.



Payanda