Ay ışığında kar

dur/sana ne deme hem ödemesi
sen etmezden olsa da elektriğin
..ayı
bas kapat..düğmesini
söndür hemde hemen
Lamba/yı
yakma DUR,bak,bırak
adama sayarlar..hani
olası..düşmesin
negatifin
öyle..
..ya
rahatsız eder tümden o;geceyi
OL ışığı ile dur/aydınlatan ay’ı
*
ne/de hoş gösteriyor ince yağışı ile
kar ..beyaza bürüdü tüm,o;geceyi
karanlığa mezar etti bir mum gibi
üfleyerek ay ışığında can/o kar
.koskocaman görünür,ışıklar
ne harfini koydu ne heceyi
vede körleşeN o;dağ taş
ova ile köy kentler gibi
birçok..şehirler var
kar yağarken,dur
yakma Lambayı
bıçak bıçak olmuşlar
saçak’ta..donmuş sarkılı
şişlerdir..durur..anımsatır birşeyi
kör,sağır vede dilsizliğini anımsıyorum
zifri-kör-kranlığa mezer etmek için geceyi
seyrinden yağan kar’ın kendisini özlüyorum
*

Şair Metin Demirkaya



Yüreğini kalemine selamlıyorum hocam,
Güzel dizeleri severek haz alarak okudum,
Kalemin daim yolun açık olsun
Saygılar selamlar..........