seher yakındı
duyulmak üzereydi kuş sesleri
üşütüyordu karanlık içten içe
basıldı evim
daldı kirli ayaklar
hazır suçlarıyla
çiğnendim
vurulmaktan beter
yaka paça götürüldüm


heey! karanlık parmakların duvarı söyle bana
nedir beni içeri tıkan
katil elleriyle yüreğimi tırmıklayan
sular geçti mi benden
özünü çekti mi güneş
yürüyememeklerden


suçumu söyleyin bana demir parmaklıklar
sen gardiyan bir şey duydun mu
gönül aralıklarından
bir ayak tıkırtısı, yaklaş
koy halk elini başıma
ateşimi ölç
yaşamımı test et
kaç var özgürlüğe günlerden
saat hangi yerde duruyor
dönmüyor mu yelkovan
sen söyle karanlığa açtıkları pencerem


bir günlük kelebek gibi yaklaşıyorum ışığa
orda dönmek için pervane
ulaşmak için özgür kuşların hızına gövdeme
bakmadan tanıkların katilim olduğuna
yeni bakışlar ekliyorum gözlerime
en uzakları, en iyi gören
yeni kanatlar ekliyorum

salıveriyorum bütün kuşları
kafeslerinden


17. 11. 2012 / Nazik Gülünay