Hep bir adam geriden başladım hayata,
beklentilerimin ardında hep bir yara bıraktım,
sensiz bir şair değildim belki ama,
Susmaya yeminli bir aşıktım bir zamanlar,

üçkuruşluk sevdalara 5 kuruşluk değer veren yanılgılarım oldu,
kanadımda çoğu zaman,
oluk oluk kan yerine isyan aktı gözlerimden,
cebimde bir sürü hatırayla
evinden kaçmış bir çocuk misali 5 kuruşsuz gezdim ben

kararlı bir şair olmadım hiç bir zaman
günü kurtarmaya çalışan yanılgılarım oldu,
bir mikrofon başında isyan ederken tüm hayallerimi,
kulaklardaki sesin ne denli acılar içinde olduğunu gören olmadı,

her gece ışıklar döndüğünde bu şehirde,
izmiri santim santim ezberleyen bir şairdim ben,
her kaldırım taşında bir mısramı bıraktım
ve ayaklarda çiğnendi çoğu zaman..

Evet ben o radyodaki ses,
acılar içinde kaybolmuş,
mutluluğu bir maske gibi yüzüne koymuş,
herkesinde dediği gibi yaramaz bir şairim..
İşte o benim!