üstün başın yine ölü kokuyor be Muhittin
lan oğlum, insan bir değiştirirde düşer kahveye kıyafetini
bir adet edinmedin herkes gibi kokmayı
herkes gibi havadan sudan konuşmayı
bak şimdi bizim de üstümüz başımız kokacak yok yere
yok yere, paylaşmakla seninle aynı masayı

bak Muhittin;
bak şu dışarıya
nasılda dört nala koşturuyor hayat, nasılda umarsız
bak, sende görmeden edemiyorsun bizi öyle çok sık olmasa da
bırak artık şu mezarlıklarla haşır neşir olmayı
neyse, Muhittin neyse
senin bizi adam yerine koyacağın yok nasılsa
artık, ne diye her defasında soluğumuzu tüketiyorsak

üstün başın yine ölü gibi kokuyor be Muhittin
bu senin daha çok ölülerle yüz göz olmandan belki de
belki de hiç kabullenememenden erkenden yitmesini sevdanın
lan oğlum babanın ölüsünü bile sen yıkadın kimseye elletmeyerek

ne o, gidiyor musun Muhittin ?
peki bu üstümüze sinen koku ne olacak
lan oğlum, yapmasan olmaz mı bunu her defasında
yine içine ettin güzelim günümüzün...