Şu hüzünlü hayat sahnesinde
nedense...
bana yazılan rolun sonu bir türlü gelmedi
gelemedi...
kahır dolu hayat yollarında
ayağıma batan dikenlere inat yürüdüm..yürüdüm
güldürsün yüzümü yar diye bekledim..
nedense bekleyişler faydasız


sevgimi uçurumlara benzettim..
dağlarda teperlerde yuvarlandım
aldandım yanıldım
yinede vazgeçmedim sevmekten
geceleri kahroldum
bazen ağladım
bazen hayallere kapıldım
ahh nerde eski günlerimiz dedim..
eyy gönül ne günah işledimde
bu hallere düşürdün
hüzün bulutları sardı her yanımı..
adım attıkça ayaklarım çamura bulandı..

farzet ki ...
hiç yaşamadım aslında
bir yalandım
farzetki bir rüzgardım
esip geçtim
farzetki ateştim yandım kül oldum

anlamadın beni ey sevgili
hangi tarafa dönsem çıkmazlardayım
bu bedende ruhum yok artık
sen yoksay öldü say...
öldüde bedenim çürüdü say..
yıllar geçti unutuldum unutuldum yar ......
ama...
sen bu yürekten atılmadın
hafızama kazınmış adın..
ismini her gece sayıkladım..
sen unutulmadın unutulmadın yar...