Bir unutuşsa da boş ver kalbim öleceğiz seve seve

Yeni kararlar aldım
bıraktım sigarayı yaygarayı da bırak kalbim

otur sessizce ağla

her şeyle vedalaşmış gibiydik
yeniden başlamalara
aralık kapı bırakmamacasına

şimdi daha unutulmuş
daha yalnız hissetsem de
seçmeliyim birinden birini
ya ölmeyi yaşarken
ya da ayrılığa katlanmalıyım

ne oldu aşklara
şarkılar neden böyle söz ediyor ki
aşklardan
nadasa yatırılmış topraklar gibisinden

satır aralarında konuşmuştuk
gizlemek istediğimiz
görmezden geldiğimiz gerçeklerden

arslanllar değildik
dişleri sökülen
dişe diş dövüştük
aşk uğruna

sanma yenildik
aşk kazandı yine

biz bir çok şeyi kutsal bilip
uğurlarına
kurban ettik aşk’ı
kalbimizin kapalı ayinlerinde

kükredik değil mi zaman zaman
çoğu kez şefkatle sevdik
yaladık yalnızlığımızın tuzlu göz yaşlarını

yanıcı
yakıcıydı

korktuk alevlenmelerinden

şimdi ikimiz de bir unutuşun
bozkırlara düşen gölgesiyiz
kandillerin soluk ışıltısıyla

sen
ve ben
ve ben
ve sen

dünyanın bilinmez hangi yöresinden
yörüngesinden
çarpışmamaya özen gösteren

iki yıldız
iki nida işaretiyiz

adı ne olursa olsun güzeldi

Yüksel Nimet Apel

13/Kasım/2012/Salı/Bodrum