1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
783
Okunma
her günüm özlemle geçiyor,
her günüm hasret,
anlayamadım ki,
bu nasıl hayat?
yıldızları, güneşi,
kısacası herkesi, herşeyi,
kıskanıyorum.
sizlerin her anınıza tanıklar.
sizinle hiç karşılaşamadım,
ya da hayatınızın bir bölümün de vardım,
keşkeler nereye kadar?
yanınız da olmak varken, uzaklardayım.
ne zaman, ne olacağı belli olmuyor,
demekten başka elimden bir şey gelmiyor.
hayaller de bir yere kadar,
daha iyi anlıyorum,
yalnızlık bu olsa gerek...
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz