Huzurun kapısı kapandı artık
Beni halden hale koydu bak GARDAŞ..!!
Bir resmi bile yok olsaydı yırtık
Ben garib aklını yitirdi GARDAŞ..!!

Sevmek suçmuş meğer nerden bileyim
Akan gözyaşımı nasıl sileyim
Ne yapayım gardaş nasıl güleyim
Huzurum kalmadı bitirdi GARDAŞ..!!

Sevda kapısını örtüp yüzüme
Ayrılık közünü attı özüme
Dünya zından şimdi gayri gözüme
Beni zındanlarda gezdirdi GARDAŞ..!!

Başıma dert açtı zalımın kızı
Artar dinmez oldu bağrımda sızı
Nerden sevdim bilmem bu hayırsızı ?
Beni tatlı candan bezdirdi GARDAŞ..!!

Ağlıyor yüreğim gözlerim çağlar
Döndü viraneye bahçeler bağlar
Görenler de benim halime ağlar
Ölüm fermanımı yazdırdı GARDAŞ..!!

Düşmezdi dilimden inan ki adı
Bozuldu kalmadı ağzımın tadı
KOl kola görmüşler onunla yadı
Kapanan yaramı azdırdı GARDAŞ..!!

Der DURAK’ım suçum ne/ise bilsem
Yeter bu acılar dinsede gülsem
Değil ise vadem yetsede ölsem
Elimle mezarı kazdırdı GARDAŞ..!!

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ