Deniz, sahil, yunuslar güzel de biraz sosyal olmak lazım. Hayatın çok fazla kıyısında kalmak insanı mutsuz eder.

AT KENDİNİ DENİZE

Hayatın kıyısı bir adadayım
Deniz vuruyor; kıyyıya her dalga bir tutam
Zaman çalıyor; ömür denilen kumpastan
Kayalıklara tutunmuş; birkaç yeşil yosun
Günün galibi biziz diyor…
Yorgun hayata ve batmakta olan güneşe
Gecenin tütsüsü yayılıyor;zamana ve adaya
Denizin çığlığı martılar; karanlıkta sanki bana bağırıyor.
At kendini denize
Yıldızlar beliriyor;karanlık gökyüzünde
Bir martı yanıma gelmek istiyor; korkuyor…
Benden ve geceden
Dalgalar kayaları tokatladıkça
Onlar Gururlu,dimdik ayakta
Yıldızların yansımaları; pul ,pul deniz
Uzakta yunuslar, bana sesleniyor; el sallıyor.
İçimden bir ses, ne duruyorsun? Diyor.
At kendini denize
Zamanı durdur.
Ömür dediğin nedir ki
Kimbilir kaçı kayıp; bu denizde



Çok güzeldi üstadım final gerçekleri yansıtmış, beğeni ile okudum
Kalemine yüreğine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın
Saygılar selamlar