Hasrete umutlar dökülürken zamansız.
Gözlerim yüreğime savaş açtı hazan mevsiminde.
Ne gemiler sığınır bu ıssız limana.
Ne ben durulurum amansız fırtınalarda.


Gözbebeklerimde dört duvar arası bir yalnızlık.
Hangi tarafa baksam senden bir iz var.!
Müebbet mahkumu gibi icimde coğalıyor sensizlik.
Ne zaman seni hatirlasam,adını ansam.
Şiirler terk edilmiş, türküler ağlıyor.


Mum ışığı umutlar taşıyacağım yüreğimde
Düşen her damla ağlıyacak yalnızlığıma.
Zemheri ayazlar düştü, lal olan dilime
Sen yüreğimden giderken..!


Şimdi kayıp bir şehrin ortasındayım.
Sen başka yüreklere yol alırken
Kendimi sunuyorum kentin sessizliğine
Sevdan şehri talan etmis sen yüreğimden giderken.



Yıkık bir kentin viranesindeyim.
Acılar sürdüm baldan tatli dilime.
Şimdi yokluğunun üzerine sabırlar yağmalı.
Ben kendimi gömdüm bir avuç sevdaya.
Emanet ettim kalibimi, zamansız vakitlere.
Sen sonsuza dek,yüreğimden giderken..!

Gül Özcanli...